İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesine İlişkin Tebliğ (No: 2006/17)

08.07.2006-26222 Resmi Gazete

İTHALATTA HAKSIZ REKABETİN ÖNLENMESİNE İLİŞKİN TEBLİĞ (TEBLİĞ NO:2006/17)

BİRİNCİ KISIM
Genel Bilgi ve İşlemler
Soruşturma
MADDE 1-(1) Parke Tek Parke San. ve Tic. A.Ş., Dempar Demircioğlu Ağaç San. ve Dış Tic. A.Ş. ve Sem Dış Ticaret A.Ş., tarafından yapılan ve Karabacak Parke Kereste İmalat San. ve Tic. Ltd. Şti. tarafından da desteklenen başvuru üzerine, Çin Halk Cumhuriyeti (ÇHC) ve Endonezya menşeli lamine parkelerin Türkiye’ye ithalatına ilişkin olarak 26/08/2005 tarih ve 25918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesine İlişkin 2005/20 sayılı Tebliğ ile başlatılan ve Dış Ticaret Müsteşarlığı İthalat Genel Müdürlüğü tarafından yürütülen damping soruşturması tamamlanmıştır.
Kapsam
MADDE 2-(1) Bu tebliğ, 4412 sayılı Kanunla Değişik 3577 Sayılı İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi Hakkında Kanun, 20/10/1999 tarih ve 99/13482 sayılı İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi Hakkında Karar ve 30/10/1999 tarihli ve 23861 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi Hakkında Yönetmelik (Yönetmelik) hükümleri çerçevesinde yürütülen damping soruşturması sonuçlarını içermektedir.
Bilgilerin toplanması ve değerlendirilmesi
MADDE 3-(1) Soruşturma açılmasını müteakip, söz konusu ürünün bilinen yerli üreticilerine, tespit edilen ithalatçılarına, ÇHC ve Endonezya’da yerleşik bilinen ihracatçılarına ve ayrıca anılan ülkelerde yerleşik diğer ihracatçılara iletilebilmesini teminen ÇHC ve Endonezya’nın Ankara Büyükelçiliklerine soru formları gönderilmiştir.
(2) Şikayetçi yerli üreticiler Parke Tek Parke San. ve Tic. A.Ş., Dempar Demircioğlu Ağaç San. ve Dış Tic. A.Ş., ve Sem Dış Ticaret A.Ş. soru formlarına usulüne uygun şekilde yanıt vermiştir. Ayrıca, soruşturma süresince işbirliği içinde olmuş ve gerektiğinde talep edilen ilave bilgileri temin etmişlerdir. Soruşturma süresi içerisinde başka herhangi bir firma, dernek veya birlik, Türkiye’de lamine parke üretimi ile iştigal ettiğine dair bilgi sunmamıştır. Bu çerçevede, şikayeti desteklediğini yazılı olarak beyan eden Karabacak Parke Kereste İmalat San. ve Tic. Ltd. Şti. de dahil yukarıda adı geçen firmaların Türkiye lamine parke üretiminin tamamını gerçekleştirdiği yönündeki tespitte herhangi bir değişiklik olmamıştır.
(3) Soru formu gönderilen ÇHC’de yerleşik firmalardan sadece Changzhou Bodeng Wood Co. Ltd. şirketinden bir yanıt alınmış ancak, söz konusu firma soru formunda yer alan hiçbir soruya cevap vermediğinden işbirliğinde bulunmadığı kabul edilmiştir. ÇHC’deki diğer firmalardan ise herhangi bir yanıt alınmamıştır.
(4) Soru formu gönderilen Endonezya’da yerleşik üretici/ihracatçılardan, PT Aditi Dhineshindo Prima firması ile soruşturma konusu malın üreticisi olduğunu bildiren PT Dharma Satya Nusantara’nın cevap verme sürelerinin uzatılması talepleri uygun görülmüş ve adı geçen firmalara ek süre verilmiştir. Ancak, yalnızca soruşturma konusu malın ihracatçısı olduğu tespit edilen PT Aditi Dhineshindo Prima firmasından cevap alınmıştır. Endonezya’da yerleşik üretici firma PT Dharma Satya Nusantara firmasından ise verilen ek süre içerisinde herhangi bir cevap alınamamıştır.
(5) Diğer taraftan, süresi dışında verdiği cevabın damping soruşturmasında ihtiyaç duyulan temel verilerden yoksun bulunması nedeniyle PT. Samawood Utama Works Industries firmasının işbirliğinde bulunmadığı kabul edilmiştir.
(6) Soruşturma döneminde ÇHC ve Endonezya’dan soruşturma konusu lamine parkeleri ithal ettiği istatistiki verilerden belirlenen yirmi ithalatçı firmaya “ithalatçı soru formu” gönderilmiş, bunların on altısından yanıt alınmıştır. Soru formuna yanıt veren firmalardan yedisi, soruşturma döneminde lamine parke ithalatları bulunmadığını beyan etmiştir.
(7) Soruşturma konusu ürünün ilgili ülkelerden bilinen ithalatçıları haricinde muhtemel diğer ithalatçılarına da, açılış tebliğinde belirtilen süre içerisinde soruşturmaya taraf olmaları için imkan tanınmış ancak bu doğrultuda herhangi bir talep alınmamıştır.
Yerinde doğrulama soruşturması
MADDE 4- (1) Yönetmeliğin 21 inci maddesi çerçevesinde Düzce’de yerleşik yerli üretici Parke Tek Parke San. ve Tic. A.Ş.’nin, Adapazarı’nda yerleşik Dempar Demircioğlu Ağaç San. ve Dış Tic. A.Ş.’nin ve İstanbul’da yerleşik Sem Dış Ticaret A.Ş.’nin üretim ve idari tesislerinde yerinde doğrulama soruşturması yapılmıştır.
İlgili tarafların bilgilendirilmesi ve dinlenmesi
MADDE 5- (1) Soruşturma açılmasını müteakip, ÇHC ve Endonezya’da yerleşik bilinen üretici/ihracatçılara ve ayrıca anılan ülkelerde yerleşik diğer üretici/ihracatçılara iletilebilmesini teminen ÇHC ve Endonezya’nın Ankara Büyükelçiliklerine şikayetin gizli olmayan özeti ve açılış Tebliği’nin bir örneği gönderilmiştir.
(2) Diğer taraftan, Endonezya hükümeti temsilcileri ile yapılan dinleme toplantısında, adı geçen tarafın soruşturmaya ilişkin görüşleri alınmıştır.
(3) Ayrıca, ilgili taraflardan alınan bilgi ve belgelerin gizli olmayan özetleri inceleme talebinde bulunan bütün ilgili tarafların bilgisine sunulmuştur.
(4) Yönetmeliğin 25 inci maddesi uyarınca, soruşturmanın ilgili taraflarına soruşturma sonucundaki belirlemelere esas teşkil eden verileri içeren nihai bildirimler gönderilmiş ve karşıt görüş ve değerlendirmelerini iletmeleri için makul bir süre tanınmıştır.
(5) Tarafların soruşturma boyunca ortaya koyduğu yazılı görüşlerden nesnel ve konuyla ilgili olanları mevzuat kapsamında değerlendirilmiş ve bunlara Tebliğin ilgili bölümlerinde yer verilmiştir.
Soruşturma dönemi
MADDE 6- (1) Damping belirlemesi için 01/01/2004–31/12/2004 tarihleri arası soruşturma dönemi (SD) olarak kabul edilmiştir. Zarar belirlemesinde ise veri toplama ve analiz için 01/01/2002–31/12/2004 arasındaki dönem esas alınmıştır.
Soruşturma konusu ürün ve benzer ürün
MADDE 7-(1) Soruşturma 4412.22.99.00.00, 4412.29.80.00.00, 4412.92.99.00.00 ve 4412.99.80.00.00 no.lu gümrük tarife istatistik pozisyonları (GTİP) altında yer alan lamine parkeler için başlatılmıştır.
(2) Lamine parkeler, ofis, konut, iş yeri vb. kapalı mekanlarda yer döşemesi olarak kullanılan, üst katı genellikle sert ağaçtan, orta ve alt katları ise yumuşak ağaçlardan mamul panellerden oluşan, her kat lif yönü diğer kata dik açı oluşturacak şekilde preslenerek birleştirilmiş, kenarlarına erkek ve dişi zıvanaları açılmış veya birbirine kenetlenebilecek şekilde kilit profil açılmış, üst yüzeylerine yağ, boya veya UV cila uygulanmış, muhtelif şerit, boy, kat ve genişliklerde ürünlerdir.
(3) Yerli üretici tarafından üretilen lamine parkeler ile soruşturma konusu ülkelerden ithal edilen lamine parkeler işlevsel özellikleri, fiziki özellikleri, dağıtım kanalları, kullanım amaçları, tüketicilerin algılaması ve birbirini ikame edebilmeleri açısından aynı ya da benzer özellikler göstermektedir.
(4) İthalatçı soru formuna verilen yanıtlarda, yerli ürün ile ithal edilen ürün arasındaki en önemli tercih sebebinin fiyat ve kalite farklılığı olduğu ve yerli sanayiinin iç talebi karşılamada yetersiz kaldığı iddiaları yer almıştır.
(5) İthalatçı firmaların soru formlarına verilen yanıtlarda yer alan yerli üreticilerin piyasada talep edilen çeşit, tip ve özellikleri karşılama konusunda yetersiz kaldığına ilişkin iddialar, yerli üreticiler nezdinde yapılan yerinde inceleme esnasında değerlendirilmiş ve yerli üreticilerin piyasanın ihtiyacına uygun ürün tiplerini üretme kapasitesine sahip oldukları anlaşıldığından yerinde bulunmamıştır.
(6) Diğer taraftan, yerli üretimin bir üretimden ziyade montaj faaliyetinden ibaret olduğu iddiası yapılan yatırımın büyüklüğü, yaratılan katma değer, işin niteliği ve çalıştırılan işçi sayısı göz önüne alındığında geçerli bir iddia olarak değerlendirilmemiştir.
(7) Yine yerli üretimin kalite ve talebe zamanında cevap verme konusunda yetersiz kaldığı iddiaları, yeterli deliller ile desteklenmediğinden kabul edilmemiştir.
(8) Öte yandan, fiyat farklılığının tercih sebebi olarak gösterilmesi, konuya ilişkin diğer bilgiler ışığında yerli ürünün benzer ürün olmamasına değil, ithal ürünle yerli ürün arasında fiyat rekabetine işaret etmektedir.
(9) Bu bağlamda, ÇHC ve Endonezya’dan ithal edilen soruşturma konusu lamine parkeler ile yerli üretim dalı tarafından üretilen lamine parkelerin benzer ürün olarak kabul edilebileceği anlaşılmıştır.
(10) Piyasada isim benzerliğinden dolayı lamine parkeler ile çok karıştırılan laminant parkeler ile yine lamine parkelerden farklı bir ürün olan masif parkeler fiziksel farklılıkları nedeniyle benzer ürün kapsamı dışında tutulmuşlardır.
(11) Soruşturma konusu ürün ile ilgili açıklamalar genel içerikli olup, uygulamaya esas olan GTİP ve karşılığı eşya tanımıdır.
İKİNCİ KISIM
Dampinge İlişkin Belirlemeler
Normal değer
MADDE 8- (1) Normal değer soruşturmaya konu ülkeler için aşağıdaki yöntemle tespit edilmiştir:
(2) Endonezya’da yerleşik lamine parke üreticileri, talep edilen ek sürenin verilmesine rağmen normal değer belirlemesine yönelik veri sunmamıştır. Bu nedenle, normal değer belirlemesi Yönetmeliğin 26 ıncı maddesi hükmü uyarınca eldeki mevcut veriler çerçevesinde, yerli üretim dalı tarafından soruşturma döneminde satışı yapılan lamine parkelerin tip bazında gerçekleşen ortalama satış fiyatları temelinde yapılmıştır.
(3) Nihai bildirime ithalatçı firmalar tarafından verilen yanıtlarda yerli üreticilerin reel satış fiyatlarının fiyat listelerinin çok altında olduğu, ve yerli üretim dalında yer alan Sem Parke’nin ürün gamının daha üst alım grubuna hitap ettiği, bu nedenle hesaplamalara dahil edilmemesi gerektiği iddiaları yer almıştır. Diğer taraftan yine yerli üretim dalının Merbau ağacından mamul lamine parkelerden 3 şeritli parke üretimlerinin bulunmadığı, 2 şeritli ve plank türü üretimlerinin mevcut olduğu bunun da normal değeri yükselttiği iddia edilmiştir.
(4) Lamine parke için normal değer tespitinde Sem Parkenin satış verileri hesaplamalara dahil edilmediğinden Sem parke verilerinin normal değerin olması gerekenden yüksek çıkmasına neden olduğu iddiasının haklılık payı bulunmamaktadır. Diğer taraftan soruşturma döneminde, yerli üretim dalının 3 şeritli Merbau lamine parke satışları mevcut olduğundan ilgili ürün tipi için normal değer belirlemesine ilişkin iddianın geçerliliğinin bulunmadığı tespit edilmiştir.
(5) Öte yandan, Türkiye’ye satılan ürünlerde kullanılan tomrukların en önemli kaynaklarından birinin Endonezya olduğu, gerek iletilen görüşlerden gerekse ithalat istatistiklerinden anlaşıldığından Endonezyalı lamine parke üreticilerinin navlun avantajını yansıtmak üzere hammadde alımlarına yönelik navlun ayarlamasına gidilmiştir.
(6) ÇHC’de yerleşik lamine parke üreticilerinden hiçbirinin soru formuna cevap vermemesi nedeniyle, söz konusu ülke için normal değer belirlemesi Yönetmeliğin 26 ıncı maddesi hükmü uyarınca eldeki mevcut veriler temel alınarak yapılmıştır. Mevcut veriler esasında normal değer, yerli üretim dalı tarafından soruşturma döneminde satışı gerçekleştirilen lamine parkelerin ağırlıklı ortalama satış fiyatları temelinde belirlenmiştir. ÇHC’de yerleşik üreticilerin ülke içi konumlarının ve hammadde kaynakları vb. diğer unsurların bilinmemesi nedeniyle bu ülke için herhangi bir ayarlama yapılmamıştır. Öte yandan, ÇHC’nin pazar ekonomisi uygulamadığı kabul edilmekle birlikte, anılan durumun soruşturma çerçevesinde yapılan belirlemelere herhangi bir etkisi olmamıştır.
İhraç fiyatı
MADDE 9-(1) ÇHC için ihraç fiyatı, işbirliğine gelinmemesi nedeniyle, Yönetmeliğin 26 ıncı maddesi hükmü uyarınca eldeki mevcut veriler çerçevesinde Türkiye’de yerleşik lamine parke ithalatçılarından temin edilen fatura örneklerinde yer alan miktar ve değerler esas alınarak hesaplanmıştır.
(2) Endonezya’da yerleşik üreticilerden soru formunu cevaplandıran PT Aditi Dhineshindo Prima firması, soruşturma konusu ürünün üreticisi olmayıp, ihracatçısı olduğundan soru formunun sadece Türkiye’ye yapılan satışlarla ilgili bölümlerini cevaplamış ve söz konusu firmanın cevapları Endonezya için ihraç fiyatı belirlemesinde kullanılmıştır. Endonezya için ihraç fiyatı, adı geçen ihracatçı firmanın Türkiye’ye satışlarına ilişkin verileri ile Türkiye’de yerleşik lamine parke ithalatçılarından temin edilen faturalarda yer alan bilgiler esas alınarak hesaplanmıştır.
Fiyat karşılaştırması ve damping marjı
MADDE 10- (1) Normal değerle ihraç fiyatlarını adil biçimde karşılaştırmak amacıyla, ihraç fiyatının belirlenmesi aşamasında üretici/ihracatçı firmaların veri sağlamadığı, gümrük ve liman yükleme-boşaltma giderleri, navlun ve sigorta giderleri ve komisyon masrafı için ithalatçı faturaları ve diğer kaynaklardan elde edilen veriler kullanılarak ayarlama yapılmıştır.
(2) Üretici/ihracatçıların lehine olmak üzere, damping marjı hesaplanırken FOB bazda olan ihraç fiyatını fabrika çıkış aşamasına getirmek için ayrıca bir ayarlama yapılmamıştır. Normal değer için fabrika çıkış aşamasında oluşan fiyat esas alınarak, karşılaştırmanın aynı aşamada yapıldığı kabul edilmiştir.
(3) Fiyat karşılaştırması tip bazında yapılmış olup, eldeki mevcut veriler çerçevesinde mümkün olduğunca, ÇHC ve Endonezya’dan ithal edilen lamine parkelerin kat ve şerit sayısı, ağaç cinsi ve kalitesi göz önünde bulundurulmak suretiyle yerli üretim dalı tarafından satışı gerçekleştirilen ürünlerden bu ürünlere karşılık gelenler fiyat kıyaslamasında baz alınmış, bunun mümkün olmadığı durumlarda ortalama fiyatlardan elde edilen normal değerler kullanılmıştır.
(4) Yapılan hesaplamalarda, damping marjları CIF ihraç fiyatlarının ÇHC için %59,2’si, Endonezya için ise % 40,6’sı olarak tespit edilmiştir
ÜÇÜNCÜ KISIM
Zarara İlişkin Belirlemeler
BİRİNCİ BÖLÜM
Dampingli İthalat
Genel
MADDE 11- (1) Yönetmeliğin 17 nci maddesi çerçevesinde, soruşturma konusu ülkeler menşeli ithalatın hacminde mutlak anlamda ya da Türkiye tüketimine oranla önemli ölçüde bir artış olup olmadığı incelenmiştir.
(2) Lamine parke ithalatının gerek Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verileri, gerekse ithalatçı firmalardan temin edilen gümrük beyannameleri vasıtasıyla ayrıntılı olarak analizi neticesinde, lamine parke ithalatının kaydedildiği GTİP’leri altında yer almayan kontrplakların ithalatının da kısmen bu GTİP’lerden gerçekleştirildiği tespit edilmiş ve söz konusu ürünlerin ithalatı soruşturma kapsamında yer almadığından ÇHC ve Endonezya ithalat rakamlarından çıkarılmıştır. Söz konusu durum, Endonezya ve ÇHC harici diğer ülkeler için de geçerli olduğundan, eldeki mevcut veriler ışığında bu ülkeler menşeli ithalatta, ÇHC ve Endonezya’dan yapılan lamine parke ithalatının yine aynı iki ülkeden bahse konu GTİP’lerde yapılan toplam ithalata oranı kullanılarak ayarlamaya gidilmiştir. Yapılan bu düzeltmenin soruşturmanın açılışına ilişkin değerlendirmenin temellerini zayıflatmadığı anlaşılmıştır.
(3) Soruşturmaya konu her iki ülkeden ithalatı yapılan ürünlerin gerek kendi arasında ve gerekse yerli üretim dalı tarafından üretilen benzer ürünle rekabet şartları bakımından farklılık göstermediği anlaşıldığından, her iki ülkeden yapılan ithalatın payının toplam ithalat içindeki payının ihmal edilebilir oran olan %3’den fazla oluşu ve her iki ülke için hesaplanan damping marjlarının da yine ihmal edilebilir seviye olan %2’den fazla oluşu nedeniyle, iki ülkeden yapılan ithalatın gelişimi ve etkileri toplu bir biçimde değerlendirilmiştir.
(4) Aşağıdaki maddelerde zarar incelemesinde dampingli ithalat ifadesi ÇHC ve Endonezya’dan yapılan soruşturma konusu madde ithalatının toplamına karşılık gelmektedir.
Maddenin genel ithalatı
MADDE 12- (1) 2002 yılında 61.740 m² olan maddenin genel ithalatı, 2003 yılında 103.259 m², SD’nde ise 159.867 m² olarak gerçekleşmiştir.
Maddenin soruşturma konusu ülkelerden ithalatı
MADDE 13-(1) Maddenin dampingli ithalatı 2002 yılında 30.179 m²’den, 2003 yılında 63.486 m²’ye yükselmiş, SD’de ise 99.159 m² olarak gerçekleşmiştir. Söz konusu ithalat miktar bazında 2002 yılından 2004 yılına gelindiğinde %229’luk bir artış göstermiştir.
(2) Söz konusu ithalatın toplam ABD Doları değeri ise 2002 yılında 568.534’den, 2003 yılında 846.721’e, SD’de ise 1.741.661’e yükselmiştir.
(3) Maddenin dampingli ithalatının toplam ithalat içindeki payı 2002 yılında %49,1, 2003 yılında %61,5 iken, SD’de %62 olarak gerçekleşmiştir.
Maddenin üçüncü ülkelerden ithalatı
MADDE 14- (1) Maddenin üçüncü ülkelerden ithalatı, 2002 yılı ile SD arasında yıllar itibariyle sırasıyla miktar bazında 31.292 m², 39.773 m² ve 60.708 m² olarak gerçekleşmiştir. Söz konusu ithalat 2002 yılı ile SD arasındaki dönemde %94,01 oranında artmıştır. Aynı dönemde üçüncü ülkelerin genel ithalat içindeki payı %50,91’den %37,97’ye düşmüştür.
(2) Diğer ülkeler kaynaklı soruşturma konusu ithalat, gerek miktarı, gerekse fiyatları itibariyle bu aşamada yerli üretime maddi zarar verebilecek nitelikte değildir.
Dampingli ithalatın pazar payındaki değişim
MADDE 15-(1) Maddenin yurtiçi tüketimi, yerli üretim dalının yurtiçi satışları ile genel ithalatın toplanması suretiyle hesaplanmıştır.
(2) Bu çerçevede belirlenen toplam tüketim endeks olarak 2002 yılında 100, 2003 yılında 96 iken SD’de 149 olmuştur
(3) 2002-SD arasında dampingli ithalatın pazar payı yıllar itibariyle sırasıyla %5,65’den, 2003 yılında %12,35’e, SD’de ise %12,49’a yükselmiş, buna karşılık aynı dönemde yerli üretim dalının pazar payı %88,49’dan, 2003 yılında %79,91’e SD’de ise %79,86’ya düşmüştür.
Dampingli ithalatın fiyatlarının gelişimi
MADDE 16- (1) Soruşturmaya konu ülkelerin ağırlıklı ortalama CIF ihraç fiyatı 2002 yılında 18,84 ABD Doları/m², 2003 yılında 13,34 ABD Doları/m², soruşturma dönemi olan 2004 yılında ise 17,56 ABD Doları/m² olarak gerçekleşmiştir.
Fiyat kırılması
MADDE 17-(1) ÇHC ve Endonezya menşeli ithalatın gümrük vergisi ve masrafları dahil Türkiye piyasasına ağırlıklı ortalama giriş fiyatları, yerli üretim dalının ağırlıklı ortalama satış fiyatları ile mukayese edilmiş ve dampingli ithalatın ortalama fiyatının yerli üretim dalının ortalama fiyatının önemli ölçüde altında kaldığı tespit edilmiştir. Mukayesenin adil bir şekilde yapılabilmesi amacıyla, ağırlıklandırma yapılırken ilgili tiplerin Endonezya’dan ve ÇHC’den yapılan ithalat içindeki oranları esas alınmıştır. Buna göre ÇHC menşeli lamine parkeler için soruşturma döneminde fiyat kırılması CIF bedelin %43’ü oranında, aynı dönemde Endonezya menşeli lamine parkeler için ise CIF bedelin %33’ü oranında hesaplanmıştır.
İKİNCİ BÖLÜM
Yerli Üretim Dalının Durumu
Dampingli ithalatın yerli üretim dalı üzerindeki etkisi
Yerli üretim dalının ekonomik göstergeleri
MADDE 18-(1) Dampingli ithalatın yerli üretim dalı üzerindeki etkisinin belirlenmesinde, yerli üretim dalının önemli bölümünü temsil eden Parke-Tek, Dempar ve Sem Parke firmalarının soruşturma konusu ürüne ilişkin verileri esas alınmıştır. Soruşturmaya destekleyici olarak dahil olan yerli üreticilerden Karabacak Parke Kereste İmalat San. ve Tic. Ltd. Şti.’nden verilerin tam ve eksiksiz biçimde temin edilememesi nedeniyle zarar incelemesinde bu firmanın verileri kullanılmamıştır. Ancak, büyüklük itibariyle bu firmanın verilerinin bulunmayışının zarar değerlendirmesine önemli etkisi olması mümkün değildir. Soruşturma konusu ürünün üreticilerinden Sem Parke’nin 2002 ve 2003 yıllarında lamine parke üretimi bulunmazken, söz konusu ürünün üretimine 2003 yılı sonu itibariyle başlamış ve anılan firmanın verileri yerli üretimin sadece 2004 yılı verilerine yansımıştır. Yerli üretim dalının üretim, yurtiçi satışlar, yurtdışı satışlar gibi ekonomik göstergelerinde 2004 yılında yaşanan değişimde bu firmanın 2004 yılı verilerinin eklenmesinin de payı olduğunun göz ardı edilmemesi gerekmektedir. Diğer taraftan değerlendirmeler yapılırken, mümkün olduğu ölçüde soruşturma konusu ürüne ilişkin veriler kullanılmıştır.
(2) Öte yandan, eğilimin sağlıklı bir şekilde incelenmesi amacıyla Türk Lirası bazındaki veriler için yıllık ortalama Toptan Eşya Fiyat Endeksi (TEFE) kullanılarak enflasyondan arındırılmış gerçel değerler kullanılmıştır.
a) Yerli üretim dalının üretimi, kapasite ve kapasite kullanım oranı (KKO)
Yerli üretim dalının, ilgili üründe 2002 yılında 100 olan üretim miktar endeksi 2003’de 114’e çıkmış, SD’de ise Sem Parke’nin de üretime geçmesinin katkısıyla 160’a yükselmiştir. Söz konusu artışta, özellikle 2004 yılından itibaren ülkede yaşanan konut talebindeki artışın da olumlu katkılarının olduğu anlaşılmıştır.
Yerli üretim dalının, ilgili üründe, 2002’de 100 olarak alınan kapasite endeksi 2003’de değişmemiş ve 2004’de ise yine Sem Parke’nin üretime geçmesi ile 132 olarak gerçekleşmiştir. Kapasite kullanım oranı 2002’de % 44, 2003’de %50 ve 2004’de % 53 olarak gerçekleşmiştir.
b) Yerli üretim dalının iç piyasa satışları ve pazar payı
Yerli üretim dalının, ilgili üründe, 2002 yılında 100 olan yurtiçi satış miktar endeksi, 2003’de 82, SD’de 142 olmuştur. Satışlar artmakla birlikte, yerli üretim dalı pazar büyümesinden yeterince yararlanamamıştır.
Yerli üretim dalının, ilgili üründe, yurtiçi pazar payı 2002 yılında %88,49, 2003 yılında %79,91 iken, SD’de %79,86’ya gerilemiştir.
Yerli üretim dalının satışlarının üzerinde artan üretime rağmen, zarar inceleme dönemi boyunca kapasite kullanım oranı düşük seviyelerde gerçekleşmiştir.
Türkiye lamine parke pazarının artan konut talebi paralelinde genişleyeceğini öngörerek yeni yatırımlara yönelen yerli üretim dalının büyüyen pazardan aldıkları payın soruşturma dönemi boyunca azalmakta olduğu tespit edilmiştir.
c) İhracat
Yerli üretim dalının, ilgili üründe, 2002 yılında 100 olan ihracat miktar endeksi 2002’de 152, SD’de 146 olarak gerçekleşmiştir. Öte yandan, gerek mutlak miktar, gerekse fiyat açısından ihracatta yerli üretim dalının ekonomik göstergelerini olumsuz yönde önemli ölçüde etkileyecek bir değişim bulunmamaktadır.
d) Stoklar
Yerli üretim dalının, ilgili üründe, 2002 yılında 100 alınan stok düzeyi endeksi, 2003’de 107’ye çıkmış , SD’de ise 96 olmuştur.
e) İstihdam
Yerli üretim dalının, ilgili üründe çalışanlarının sayısı endeks olarak 2002-SD arasında 100’den 102’ye daha sonra da 147’ye çıkmıştır.
f) Ücretler
Yerli üretim dalının, ilgili ürün üretiminde çalışan işçilerinin toplam ücret endeksi 2002-SD arasında 100’den 107’ye daha sonra da 120’ye yükselmiştir.
g) Verimlilik
Yerli üretim dalının, ilgili ürün üretiminde çalışan işçi başına verimlilik endeksi 2002 yılında 100 iken, 2003’de 112 ve SD’de 109 olmuştur.
h) Yurtiçi fiyatlar ve maliyetler
Yerli üretim dalının, ilgili üründe ağırlıklı ortalama yurtiçi birim satış fiyatı endeksi, 2002 yılı 100 alındığında 2003’de 97’ye gerilemiş, SD’de ise 120 olarak gerçekleşmiştir.
Buna karşın, yerli üretimin, ilgili üründe, ağırlıklı ortalama birim sınai maliyet endeksi 2002 yılında 100 alındığında, 2002’de 91’e gerilemiş, SD’de 156 olarak gerçekleşmiş, ağırlıklı ortalama birim ticari maliyet endeksi ise 2002 yılında 100 alındığında, 2003’de 94’e gerilemiş, SD’de 174 olarak gerçekleşmiştir.
Maliyet artışlarının, fiyat artışlarından daha yüksek olduğu tespit edilmiş olup bu durum, fiyat kırılması nedeniyle yerli üretim dalının artan maliyetlerini fiyatlara tam olarak yansıtamamasından kaynaklanmaktadır.
i) Kârlılık
Maliyetlerdeki artışların fiyatlara tam olarak yansıtılamaması sonucu karlılık ciddi bir düşüş eğiliminde olmuş; yerli üretim dalının ilgili ürüne ilişkin toplam kârlılığı 2002’de 100 olarak kabul edildiğinde 2003’de 134’e yükselmiş, ancak SD’de 7’ye gerilemiştir. Birim kârlılık endeksi ise 2002 yılında 100 iken 2003’de 138, SD’de 5 olarak gerçekleşmiştir.
j) Nakit akışı
Yerli üretim dalının nakit akışı endeksinde yerli üretim dalındaki olumsuz gelişmeleri yansıtacak biçimde, 2002 yılında 100 iken, bu rakam 2003’de 83 olarak gerçekleşmiş, SD’de ise 53’e gerilemiştir.
k) Özkaynakların kârlılığı ve yatırım hasılatı
Yerli üretim dalının, 2002 yılı itibariyle 100 kabul edilen özkaynak kârlılığı (Kâr/Özkaynak) endeksi 2003’de 95 olmuş, SD için ise 2 olarak gerçekleşmiştir. Yatırım hasılatı (Kâr/Aktif Toplamı) endeksine bakıldığında ise 2002 yılında 100 iken 2003’de 82’ya, SD’de ise 3’e gerilediği görülmüştür.
l) Sermaye artışı
Yerli üretim dalının 2002 yılında 100 olan öz sermaye endeksi 2003’de 112, SD’de ise 260 olmuştur. Özkaynaklardaki artışın temel nedeni yerli üretim dalına yapılan sermaye enjeksiyonu ve sermayede yapılan kaydi bir düzeltmeden kaynaklanmaktadır. Bu iki unsur dışarıda bırakıldığında özkaynaklardaki artış ihmal edilebilir bir düzeyde gerçekleşmiştir.
m) Büyüme
Yerli üretim dalının aktif büyüklüğü gerçel olarak 2002 yılında 100 iken 2003’de 129’a, SD’de ise 205’e çıkmıştır. Büyüme rakamlarındaki artışın temel nedeni ise yukarıda belirtildiği üzere sermaye enjeksiyonu olup, piyasa büyümesinin yerli üretim dalının ekonomik verilerine pozitif olarak yansımasından kaynaklanan bir gelişme değildir.
n) Yatırımlardaki artış
Yerli sanayinin ilgili üründeki tevsi yatırımları endeks olarak 2002 yılında 100 iken 2003’de 67, SD’de 1304 olarak gerçekleşmiştir. Yerli üretim dalı, zarar inceleme döneminde yenileme yatırımına gitmemiştir.
o) Damping marjının büyüklüğü
Yapılan hesaplamalarda, damping marjları önemli ölçüde bulunmuştur.
Dampingli ithalatın yerli üretim dalı üzerindeki etkisinin değerlendirilmesi
MADDE 19-(1) Soruşturmaya konu ülkelerden ÇHC ve Endonezya’da yerleşik üretici/ihracatçıların önemli oranda damping yaptığı ve söz konusu üründe toplam ithalat hacminin %62’sinin bu iki ülkeden gerçekleştirildiği belirlenmiştir. ÇHC ve Endonezya’dan yapılan dampingli ithalatın artışı ve bu ithalat fiyatlarındaki düşüşün yarattığı fiyat baskısının, özellikle soruşturma döneminde, yerli üretim dalının pazar payı, birim karlılığı ile nakit akışı, yatırımların geri dönüşü, yatırım hasılatı gibi mali göstergelerini olumsuz etkilediği tespit edilmiştir. Fiyat kırılmalarının yüksek oranlarda olduğu da dikkate alındığında, yerli üretim dalının dampingli ithalat ile fiyat rekabetine girmesinin mümkün bulunmadığı anlaşılmaktadır.
DÖRDÜNCÜ KISIM
Dampingli İthalat ile Zarar Arasındaki Nedenselliğe İlişkin Belirlemeler
Dampingli ithalatın etkisi
MADDE 20-(1) Soruşturma konusu ürünün 2002 yılında ÇHC’den ithalatı bulunmaz iken, 2003 ve 2004 yıllarında söz konusu ithalat artış eğilimi içine girmiş ve zarar inceleme dönemi olan 2004 yılında genel ithalatın %5,24’ünü teşkil etmiştir. Benzer şekilde Endonezya’dan yapılan lamine parke ithalatı da 2002 yılından 2004 yılına gelindiğinde %163 oranında artış göstermiştir.
(2) Yerli üreticilerin ticari maliyetlerinde yaşanan artışlar, dampingli ithalat nedeniyle fiyatlara yansıtılamamıştır. Öte yandan, pazar genişlemesini öngörerek yatırıma yönelen yerli üreticilerin yine dampingli ithalat nedeniyle büyüyen pazardan pay almakta güçlükler yaşadığı tespit edilmiştir. Fiyat kırılmasının yüksek oranda olduğu dikkate alındığında, yerli üretim dalının dampingli ithalat ile fiyat rekabetine girmesinin çok güç olduğu ve soruşturma kapsamındaki ülkelerden kaynaklanan haksız rekabete konu ithalata karşı kaçınılmaz bir şekilde iç piyasada pazar kaybına uğramakta olduğu ve ekonomik göstergelerinde olumsuzluklar ortaya çıktığı tespit edilmiştir.
(3) Dampingli ithalatın fiyatlarının yerli üretim dalının fiyatlarını kırması ve dampingli ithalattaki artış eğilimi ile yerli üretim dalında görülen olumsuz gelişmelerin eş zamanlı olarak ortaya çıkması nedeniyle dampingli ithalat ile yerli üretim dalı üzerinde oluşan zarar arasında illiyet bağı olduğu sonucuna varılmıştır.
Üçüncü ülkelerden ithalat
MADDE 21-(1) Üçüncü ülkelerden gerçekleşen ithalatın 2002-2004 yılları arasındaki dönemde nisbi olarak azaldığı, genel ithalat ve tüketim içindeki payının düştüğü görülmüştür. Gerek miktarı, gerek birim fiyatlarının yerli üreticinin birim fiyatlarına yakın veya üzerinde oluşu, gerekse piyasa payındaki eğilim, bu aşamada yerli üretime zarar verebilecek boyutta görülmemektedir.
BEŞİNCİ KISIM
Sonuç
Karar
MADDE 22- (1) Soruşturma sonucunda dampingin, yerli üretim dalında zararın ve her ikisi arasında illiyet bağının mevcut olduğu tespit edildiğinden, İthalatta Haksız Rekabeti Değerlendirme Kurulu’nun kararı ve Bakan’ın onayı ile aşağıda tanımı ve menşe ülkeleri belirtilen eşyanın Türkiye’ye ithalatında karşısında belirtilen oranda dampinge karşı vergi yürürlüğe konulmuştur.

Uygulama
MADDE 23- (1) Gümrük idareleri, Karar maddesinde gümrük tarife istatistik pozisyon numarası, tanımı ve menşe ülkeleri belirtilen eşyanın ithalatında, karşılarında gösterilen miktarda dampinge karşı vergiyi tahsil ederler.
Yürürlük
MADDE 24- (1) Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 25- (1) Bu Tebliğ hükümlerini Dış Ticaret Müsteşarlığı’nın bağlı olduğu Bakan yürütür.